Overprikkeld, overspannen en stress?

We weten allemaal, net als Mia dat ons brein er niet voor gemaakt is om je op meerdere taken tegelijkertijd te richten. We kunnen onze aandacht slechts op één ding richten. Probeer je toch twee dingen tegelijkertijd te doen, dan moet je je aandacht voortdurend heen-en-weer schuiven. Het vele schakelen heeft zo zijn nadelen. Eén daarvan is vermoeidheid.

Wie een ingewikkeld artikel wil lezen of z'n hoofd bij de verkeersdrukte moet houden, doet er goed aan zich zo min mogelijk af te laten leiden door binnenkomende e-mails, collega's of kinderen die iets heel belangrijks moeten vertellen. Of toch toegeven aan die plotselinge ingevingen? Echt, het beste is eerst het ene te doen en daarna het andere. Het bespaart tijd, je maakt minder fouten en raakt minder gestrest of vermoeid.

Soms kijk ik met verwondering naar mijn oudste kind. Een hippe, snelle vogel die e-mail kan beantwoorden, de nieuwste hit in zijn oren heeft, met een schuin oog Instagram bekijkt of rap even een foto post. Snel en spitsvondig antwoorden geeft en een tomeloze energie heeft! Toch wil ik niet met hem ruilen. Want iedereen die multitaskt- of ze nu jong, snel of oud en traag zijn -, blijkt een kortere spanningsboog te hebben. Ze zijn sneller afgeleid en kunnen minder goed kleine details onthouden van de dingen waar ze zo druk mee bezig zijn. Wat zei je ook alweer Mam?' en Oh, ben ik vergeten, klinkt het ook vaak bij ons thuis. 

Laatst las ik in een artikel dat de persoonlijkheid van deze snelle multitaskende mensen inmiddels onder de loep is gelegd, ze zijn over het algemeen impulsiever en meer op sensatie belust. Best logisch dat ze tijdens hun werk of bezigheden constant hun mail checken of appjes versturen. Ze vinden het al snel te saai worden en om die saaiheid wat te verzachten zoeken ze een kick die een andere bezigheid kan geven.

Deze snelle multifunctionele mensen mogen soms extreem zijn in hun zicht naar nieuwe impulsen, eigenlijk kunnen we allemaal de verleiding tot multitasken maar moeilijk weerstaan. In ons hoofd is een voortdurende strijd bezig tussen het richten van de concentratie op één ding en de verleiding om ons op iets anders te richten. Dat is ook niet voor niets! Wij zijn er op ingesteld, want wat zou er gebeuren als we niet merkten dat er een wolf op ons afliep? Een stuk onhandiger wordt het als we op iedere berichtje, post of appje steeds moeten opkijken of reageren.

Mia liet me onlangs weten dat het een stuk beter met haar gaat. Haar iPhone ploinkt nog steeds: Ze hebben me allemaal dringend nodig' zegt ze lachend. Het brandt niet meer in mijn zak. Ik fiets rustiger naar huis, pak de boodschappen uit, zet een kop koffie en bekijk daarna in alle rust mijn berichtjes. Ook het slapen gaat een stuk beter! Terwijl we daar niet eens over hebben gehad, zegt ze verbaasd. Ze voelt zich een stuk relaxter en dat dankzij die bachbloesems van jou!