Je hoogsensitieve kind wil niet naar school?

Hoogsensitieve kinderen weten - nog meer dan andere kinderen - graag waar ze aan toe zijn, maar ze kunnen zich ook veel zorgen maken. Bijvoorbeeld over hun ouders of de huisdieren die niet in hun zicht (zorg) zijn als ze op school zitten. Veranderingen die zorgen voor veel schakelingen en onrust in de hoofdjes. ’s Avonds maken ze zich al druk, liggen te woelen in bed, komen er uit, vragen of ze nog een kusje mogen geven of hebben veel dorst en willen graag nog 1 glaasje water. Of ze klagen regelmatig over hoofd- of buikpijn. 

Wat doen veranderingen bij een hoogsensitief kind? Angst, onrust of woedeaanvallen

Hoogsensitieve kinderen kunnen moeilijker omgaan met grote veranderingen, zoals eerst de schrik van het coronavirus. Het zorgt voor veel onrust bij hoogsensitieve kinderen. Ze denken vaak lang en diep na. Hebben meer tijd nodig om alle veranderingen of indrukken te verwerken. De hoofdjes maken vaak overuren.  Bovendien hebben ze voelsprieten die er voor zorgen dat ze de stemmingen van anderen aanvoelen, ook die van jou. Ben jij van slag, dan is je kind dat vaak (onbewust) ook. Ze voelen dat er iets aan de hand is en kunnen zich heel goed inleven in jou en medeleven tonen of ze liggen er wakker van want ze willen je het liefst helpen en gelukkig maken, alleen weten ze niet hoe. 

• Overmand door emoties
• Overprikkeld
• Oververmoeid
• Woede aanvallen
• Faalangst
• Kan niet tegen onrecht
• Voelt zich vaak (onterecht) aangesproken

Kortom, een hoofd vol met muizenissen.

Wat kun je doen voor je hoogsensitieve kind?

Je kind is gevoelig voor veranderingen en prikkels en snel van slag?

• Meestal is één van de ouders ook hoog gevoelig en kan zich goed verplaatsen in het kind. Laat de meest gevoelige ouder vertellen wat er gaat gebeuren en zo beeldend mogelijk, stap voor stap, dan ziet je kind de situatie voor zich.
• Geef je kind ruim de tijd en ruimte om te wennen aan de nieuwe situatie. Leg niet te veel druk op. Neem taken niet over, maar deel taken op in haalbare stapjes. Dit stimuleert het zelfvertrouwen van je kind.
• Laat je kind vertellen waar het mee zit en oordeel niet. Luisteren is vaak al voldoende. Je kind spreekt zich uit en als het om advies vraagt, kun je dit geven.
• Is je kind overprikkeld en snel boos? Hij of zij doet dit niet bewust, het ontstaat vaak uit onmacht. Het is een signaal dat er iets aan de hand is. Meestal is het emmertje overgelopen of ontstaat er kortsluiting in het hoofdje. Hoewel het soms heel moeilijk is om rustig te blijven, kun je toch het beste zelf rustig blijven. Bij straffen en boosheid, krijgt je kind nog meer prikkels binnen, en stapelen de frustraties nog meer op waardoor het overstuur raakt. Straffen werkt bij veel gevoelige kinderen averechts omdat ze zich snel afgewezen voelen.
• Laat je kind tot rust komen. Zoek samen met je dochter of zoon een plek waar het zich ontspannen en het zich veilig voelt. Als je kind druk in het hoofd is, kan het zich daar op z’n gemak even terugtrekken en tot rust komen.
• Je kunt ook samen met je kind de natuur in gaan. Een boswandeling, uitwaaien langs het strand, wandelen door het park of samen fietsen. In de natuur zijn minder prikkels en geluiden, er is veel ruimte. Kinderen komen worden rustig in de natuur. Als je de mogelijkheid hebt, kan tuinieren samen met je kind ook een ontspannen bezigheid zijn. Het zaaien van zonnebloemen, een tomatenplantje, komkommer is niet alleen educatief, het zorgt voor ontspanning. Je kind kan zorgen en de plantjes groeien onder de toegewijde aandacht van je kind vast heel goed.
• Zorg voor voldoende slaap. Op tijd naar bed, nog wat lezen of een ander ritueel.

Wees een rots in de branding voor je dochter of zoon.